جواب این سوال در تاریخ ایران باستان هست!
در دوران پرافتخار هخامنشیان سال کبیسه وجود نداشت !
و هرچهارسال یک بار یک روز ذخیره میشد.
بعد از 120 سال که
تعداد روز های ذخیره شده به 30 میرسید
یک ماه به تقویم اونسال اضافه میشد.
در ماه سیزدهم هیچ کس کار نمیکرده و
کل اون ماه رو با خرج حکومت جشن میگرفتند و شادی می کردند
به همین دلیل از گذشته مردم در روز تولد برای همدیگه
آرزوی 120 سالگی میکردند
که حداقل یک بار جشن ماه سیزدهم رو ببینند!
مطلب جالب و جامعی بود.اطلاعی از این بیان نداشتم.ممنونم
خیلی عالی و مفید بود
😯👍